अनलाइन शिक्षाको उदयका कारणहरू
१. महामारीको बाध्यता
कोरोना महामारीको कारण विश्वभर शैक्षिक संस्था बन्द भयो। विद्यालय, कलेज र विश्वविद्यालयहरू लामो समयसम्म बन्द रहे। यसले अनलाइन माध्यमबाट मात्र शिक्षा दिनुपर्ने बाध्यता सिर्जना गर्यो।
२. प्रविधिको विकास र पहुँच
इन्टरनेटको पहुँच विस्तार र स्मार्टफोन, ल्यापटप जस्ता डिजिटल उपकरणहरूको सहज उपलब्धताले अनलाइन शिक्षा सम्भव बनायो। डिजिटल युगको यो प्रविधिलाई तत्काल अपनाउन विद्यालय र विद्यार्थीहरू बाध्य भए।
३. नयाँ सोच र आविष्कार
शिक्षक, विद्यार्थी र अभिभावकहरूमा नयाँ सोच र प्रविधिमैत्री दृष्टिकोण विकास भयो। अनलाइन शिक्षाले सहजता, समय बचत र पहुँचको नयाँ अवसर ल्याएको महसुस भयो।
अनलाइन शिक्षाको प्रभाव
१. शिक्षा पहुँचमा व्यापकता
अनलाइन शिक्षाले भौगोलिक सीमाभन्दा मुक्त गरेर धेरै विद्यार्थीलाई शिक्षा प्रदान गर्ने अवसर सिर्जना गर्यो। दूरदराजका क्षेत्रका विद्यार्थी पनि घरमै बसेर गुणस्तरीय शिक्षा पाउन थाले।
२. समय र स्रोतको बचत
विद्यालय जानका लागि लाग्ने समय र यातायात खर्च बच्यो। शिक्षकहरूले पनि आफूलाई सहज पर्ने स्थानबाट पढाउन सक्ने अवस्था बन्यो।
३. शिक्षण विधिमा विविधता
भिडियो लेक्चर, क्विज, अनलाइन ग्रुप डिस्कसन, डिजिटल सामग्री लगायत शिक्षण विधिहरू थप विविध र आकर्षक बने। विद्यार्थीहरूमा सिकाइमा रुचि र संलग्नता बढ्न थाल्यो।
४. स्वतन्त्र अध्ययनको प्रवर्द्धन
विद्यार्थीले आफूलाई अनुकूल समय र गतिको आधारमा अध्ययन गर्न सक्ने वातावरण प्राप्त भयो। यसले आत्मनिर्भर सिकाइलाई प्रोत्साहन गर्यो।
अनलाइन शिक्षाका चुनौतीहरू
१. प्रविधि र पूर्वाधार अभाव
विशेष गरी ग्रामीण र सुदूर क्षेत्रका विद्यार्थीहरूलाई आवश्यक इन्टरनेट र डिजिटल उपकरणको पहुँच छैन। यसले उनीहरूलाई शिक्षा प्राप्तिमा पछाडि पारिरहेको छ।
२. शिक्षक र विद्यार्थी दुवैको तयारी अभाव
धेरै शिक्षक र विद्यार्थीहरूलाई अनलाइन शिक्षाको प्रविधि र विधि थाहा थिएन। त्यसका कारण सुरुवाती समयमा धेरै समस्या देखियो।
३. सिकाइको गुणस्तरमा फरक
अनलाइन शिक्षाले व्यावहारिक प्रयोग र प्रत्यक्ष अन्तरक्रियामा कमजोरी ल्याउँछ। कतिपय विषयहरूमा विद्यार्थीको सिकाइमा अन्तर देखिएको छ।
४. मनोवैज्ञानिक असर
लगातार स्क्रीनमा बस्नुपर्ने कारण विद्यार्थी र शिक्षक दुवैमा मानसिक थकान, तनाव र एकान्तवासको समस्या बढेको छ।
५. पारिवारिक अवस्था र वातावरण
घरपरिवारमा शान्त र अध्ययन गर्न उपयुक्त वातावरण नहुँदा सिकाइमा बाधा पुग्छ। विशेष गरी कमजोर आर्थिक पृष्ठभूमिका विद्यार्थीलाई बढी असर पर्छ।
महामारीपछि अनलाइन शिक्षाको दीर्घकालीन प्रभाव
१. शिक्षा प्रणालीमा नयाँ विकल्प
विद्यालयहरू र विश्वविद्यालयहरूले अब ‘हाइब्रिड’ शिक्षा प्रणाली (अनलाइन + फेस–टु–फेस) अपनाउने सम्भावना बढेको छ। यसले लचिलोपन र पहुँचलाई थप सुनिश्चित गर्नेछ।
२. प्रविधि प्रयोगमा सुधार
शिक्षकहरूमा डिजिटल सीप विकास भयो र नयाँ प्रविधिहरूमा आधारित सिकाइका विधिहरू विस्तारै स्थापित हुँदैछन्।
३. विद्यार्थी केन्द्रित सिकाइ
अनलाइन शिक्षा विद्यार्थीलाई बढी स्वतन्त्र र सक्रिय बनाउँछ। यसले सिकाइको प्रभावकारिता बढाउन मद्दत पुर्याउँछ।
४. शिक्षामा नवप्रवर्तन
शैक्षिक सामग्री उत्पादन र वितरणमा नयाँ तरिका विकास भएको छ। डिजिटल पुस्तकालय, अनलाइन प्रयोगशाला, आर्टिफिसियल इन्टेलिजेन्स जस्ता प्रविधिहरूलाई शिक्षा प्रणालीमा समाहित गर्ने प्रक्रिया सुरु भएको छ।
सुधारका सुझाव र भावी सम्भावना
१. डिजिटल पूर्वाधार विस्तार
सरकार र निजी क्षेत्रले सहकार्य गरेर देशभर इन्टरनेट पहुँच विस्तार गर्नुपर्नेछ। डिजिटल उपकरणमा पहुँच सुनिश्चित गर्न योजना ल्याउन आवश्यक छ।
२. शिक्षक र विद्यार्थीको क्षमता विकास
नियमित तालिम र प्रशिक्षणमार्फत शिक्षक र विद्यार्थीहरूलाई डिजिटल शिक्षण–शिक्षणमा दक्ष बनाउनु पर्दछ।
३. नीति र संरचनात्मक सुधार
शिक्षा विभागले अनलाइन शिक्षालाई समेटेर नीतिगत सुधार गर्नुपर्छ। गुणस्तर मापन र अनुगमनका नयाँ मापदण्ड विकास गर्न जरुरी छ।
४. मानसिक स्वास्थ्यको ख्याल
विद्यालय र विश्वविद्यालयले विद्यार्थी र शिक्षकको मानसिक स्वास्थ्यमा ध्यान दिनुपर्छ। आवश्यक परेमा परामर्श र सहयोग कार्यक्रमहरू सञ्चालन गर्नुपर्छ।
५. सबैका लागि समान शिक्षा
गैरसरकारी संस्था, अन्तर्राष्ट्रिय साझेदार र सरकारबीच समन्वय गरी सबै वर्गका विद्यार्थीलाई अनलाइन शिक्षा पहुँच योग्य बनाउन पहल गर्नुपर्छ।
कोरोना महामारीले अनलाइन शिक्षाको महत्व र सम्भावनालाई सबैसमक्ष ल्यायो। यसले शिक्षा प्रणालीमा क्रान्तिकारी परिवर्तनको ढोका खोलेको छ। तर यो यात्रा अझै चुनौतिपूर्ण छ। नेपालमा प्रविधि र पूर्वाधारको अभाव, सिकाइ विधि र वातावरणमा सुधार आवश्यक छ। यदि हामी यी चुनौतीहरू पार गरी अनलाइन शिक्षालाई व्यवस्थित र गुणस्तरीय बनाउन सफल भयौं भने नेपालको शिक्षा क्षेत्र दीगो र समावेशी बन्नेछ। अनलाइन शिक्षा मात्र महामारीकालीन विकल्प होइन, यो आधुनिक युगको एक मुख्य सिकाइ माध्यम बन्ने सम्भावना राख्छ। यसका लागि सबै सरोकारवालाले मिलेर अघि बढ्नु जरुरी छ।